De waterspreeuw en de vos

November 2010

Er zijn waterspreeuwen waargenomen in de Amsterdamse Waterleidingduinen en het was alweer acht jaar geleden dat deze vogels voor het laatst in dit gebied gezien waren.
Jan was 13 November al wezen kijken en kwam met geslaagde plaatjes terug.

Reden genoeg dus om voor ons(Henny en Jens) er ook een dagje voor uit te trekken om te proberen deze vogels op de gevoelige plaat vast te leggen. 

Daar fietsen verboden is in dit gebied hadden wij een fikse wandeling voor de boeg. Met volle bepakking liepen wij door dit 3.400 ha. groot natuurterrein. Het is via de verharde paden goed toegankelijk. Ook buiten deze paden is struinen bijna overal toegestaan.

Het vinden van de locatie was geen probleem, daar veel vogelfotografen in het duin aanwezig waren. Allemaal op weg naar de waterspreeuw, dus gewoon aansluiten en volgen maar.
Ook wij hebben een leuke serie foto’s geschoten bij de eerste vogel en toen op pad naar nummer twee, die volgens een collega grappenmaker een tien minuten lopen verderop zat.
Het was dus minstens een uur wandelen, maar ja, je moet er wat voor over hebben om mooie plaatjes te schieten.

Info:

De waterspreeuw is een herkenbare vogel met een donkerbruin verenkleed en een opvallende witte borst. De vogel heeft korte vleugels en vliegt met snelle slagen vaak laag over het water. Waterspreeuwen zitten regelmatig op een steen in het water. Het voedsel van de waterspreeuw bestaat voornamelijk uit waterinsecten, die op de bodem van snelstromende riviertjes gevonden worden. Bij het zoeken naar voedsel duikt de vogel geheel onder water en loopt vervolgens over de bodem, waarbij de kop tegen de stroming ingehouden wordt. Hierdoor drukt de stroming de vogel tegen de bodem, een effect dat de vogel versterkt door de staart omhoog te houden. Voor het leven onder water heeft de waterspreeuw onder andere een beweegbare klep boven de neusgaten en een vlies bij de ogen zodat opspattend water niet in het oog komt.

Een aardige boswachter vertelde ons nog een plek te weten waar een vos zich regelmatig liet bewonderen. En inderdaad was de vos aldaar en werkte geweldig mee aan de fotosessie. Deze dag kon niet meer stuk.

Van een nog veel aardigere boswachter mochten wij achter in een aanhanger vol hooi meerijden naar ons eindpunt, de parkeerplaats.

Wederom een geweldige dag.

Pestvogels in Noord-Holland

November 2010

Op de site Waarnemingen.nl verscheen het bericht dat op Terschelling de eerste pestvogels waren waargenomen, kort daarna werden ze gezien in het hele land en ook in Hoorn. De pestvogels zijn in ons land voornamelijk te vinden op besdragende struiken zoals de gelderse roos en meidoorn. Deze soorten zijn veel aangeplant door de gemeentelijke groenvoorziening in parken en de bebouwde kom. Juist daar dus zijn de pestvogels geregeld waar te nemen in de invasie jaren.

Ook in Hoorn was er na een bruggetje en een privétuin sprake van een parkachtige situatie vlak bij een nieuwbouw wijk en pal naast een fietspad waar heel druk gebruik van gemaakt wordt. Bij aankomst stonden al een achttal fotografen met hun teletoeters plaatjes te schieten. Ja, ja door het digitale tijdperk heeft de vogelfotografie een grote vlucht genomen en ook het internet is daar natuurlijk debet aan. Toch ook wel gezellig al die collega’s. Dus tussendoor lekker staan kleppen en gegevens uitgewisseld. Ongeveer een 50 tal vogels waren ter plaatse en wachtten hun kans af hoog in de boomtoppen. Als het even veilig was kwamen ze massaal op de bessen maar heel vaak werden ze dan verstoord door wandelaars of fietsers. Toch weer een aantal mooie platen kunnen maken van deze prachtige vogels en weer een ervaring rijker. Een paar dagen na de eerste keer naar Hoorn, bleek dat er in de wijk van Jens ook Pestvogels werden waargenomen, na veel opletten konden we bij Jens op de Parkeerplaat in Purmerend dagen genieten van een groep van 35 stuks op de Sleedoorn.

Vanwege de rode, lakachtige vleugelveertjes noemen de Engelsen hem ‘Waxwing’. Dat klinkt flatteuzer dan onze naam voor deze gast uit het noorden: pestvogel. Hij woont in de dichte taigabossen in Noord-Rusland en de bosrijke gebieden van Finland, Zweden en Noorwegen. In de winter eet hij bessen. In een slecht bessenjaar trekken de pestvogels naar het zuiden en zuidwesten. Dan komen deze prachtvogels bij ons eten van Gelderse roos of liguster. Soms zie je ze in geen jaren, en dan is er ineens weer een winter met een hele invasie aan pestvogels. Vroeger wist men met dit onverwachte optreden geen raad en dacht men dat deze vogels ziektes zoals de pest meebrachten vandaar de naam . Nu weten we beter en kunnen we er ons over verbazen hoe makkelijk ze te benaderen zijn. Dit laatste komt omdat ze in hun geboortestreken zelden een mens zien en dus ook geen enkele angst voor ons ontwikkeld hebben. Pestvogels zijn fraaie vogels om te zien. Zo groot als een spreeuw, rossig gekleurd en met een staartpunt die wel in okergele olieverf gedoopt lijkt te zijn. Bovendien hebben pestvogels een kuif waarmee ze stemmingen aan kunnen geven.

Verslag weekje Veluwe

Oktober 2010

In de week van 9 tot en met 15 oktober mocht ik mee met Jens, Jan en Henny naar de Veluwe om te fotograferen. Ik ben geen fotograaf maar wel, van jongs af aan, in de natuur geïnteresseerd en gek op alles wat vliegt. Ik ben dan ook vaak buiten te vinden.

Wat hebben wij het getroffen met het weer. Geweldig! Wij logeerden in een jachthut dicht bij Otterlo met een mooie vijver voor de tuindeuren en het bos op loopafstand. Meteen tijdens de koffie hoorden we de ijsvogel maar konden hem niet vinden! Een dag later zagen we hem vliegen. Prachtig!

Direct nadat we gearriveerd waren werden de camouflagetentjes opgezet en begonnen de mannen de vogels die er waren te fotograferen. Voornamelijk heel veel kool- en pimpelmezen een enkele specht en een boomklever.

De volgende ochtend was ik vroeg opgestaan om een boswandeling te maken en te genieten van een prachtige zonsopgang. De mannen waren al begonnen met het ontbijt toen ik terug kwam. Dat was wat te laat vonden zij met gevolg dat de volgende ochtend mijn schoenen verstopt waren!!

De eerste paar dagen hebben we ons bezig gehouden met het fotograferen van de paddenstoelen. Wehebben mooie- en bijzonder uitziende exemplaren gevonden tijdens onze wandelingen door het bos. Prachtige bundelzwammen, koraalzwammetjes, vliegenzwammen en een grote stinkzwam. Probeer dan maar eens serieus te blijven met drie mannen om je heen!!

Het fotograferen van een paddenstoel heeft letterlijk nogal wat voeten in de aarde! Al liggend en kruipend door de bladeren en soms in de meest malle houdingen proberen de mannen de juiste foto te maken. Wat weer voor een heleboel lol zorgde.

We hebben prachtige lange wandelingen gemaakt door het bos. Mooie kleuren, veel sporen van wilde zwijnen, reeën en edelherten. Wat kunnen die wilde zwijnen wroeten! Wat ook erg mooi was om te zien waren de modderbaden die de zwijnen nemen. Je kon precies de afdrukken van hun haren zien.

We hebben ook nog een bezoek gebracht aan het Aardhuis dichtbij Apeldoorn.

Daar konden we de wilde zwijnen in levende lijven zien. Wat een prachtige beesten. Maar ook de edelherten waren goed te zien toen zij gevoerd werden.

Vanaf woensdag waren we elke dag te vinden in het park de Hoge Veluwe om vogels te fotograferen. Geweldig was dat! Er zijn in het park verschillende vogelkijk hutten. Prachtig!

Ik mocht met een camera van Jens voorzien van een grote telelens ook proberen om vogels te fotograferen! Meestal was het een prachtig scherpgesteld takje met net nog een staart of een vleugel. Of alleen een prachtige tak!

Maar na flink oefenen is het toch nog aardig gelukt en begon ik aardig fanatiek te worden volgens de mannen.

We hebben mooie foto`s gemaakt van boomklevers, spechten, glanskop mezen, kuifmezen ,goudhaantjes en meer vogels.

Wat is het heerlijk om in zo`n vogelhut te zitten en nieuwsgierig te wachten wat er komen gaat. Je oren goed open houden want die kunnen je al ver van te voren vertellen wat er aan komt. De tijd vliegt om! Maar ook omdat het zo gezellig was en we zo veel plezier met elkaar hadden.

Ik heb door deze drie geweldige gidsen een kijkje mogen nemen in hun wereld. En ik heb er van genoten! Zou ik nog een keertje mee mogen? Of heb ik toch een te mooie foto gemaakt van die kuifmees?......

Tijdens het zoeken naar weer een andere plek kwamen we een van de parkbeheerders tegen hij wist ons ook nog een paar mooie plekken te vertellen waar veel vogels komen drinken in de poeltjes.

Wat een prachtige omgeving. Ook daar weer mooie wandelingen gemaakt en veel edelherten en moeflons gezien. Het hield maar niet op. Totdat het echte hollandse weer zijn intrede deed en wij ook precies gepland hadden weer huiswaarts te gaan. Daar trof ik mijn eigen warme nest, mezelf beseffend wat een geluksvogel ik eigenlijk zelf ook ben.

Mannen,……bedankt voor de onwijs gave week!!

Diane.