Een paar dagen veluwe in herfstkleuren.

Okt. 2009

We hebben een paar dagen de Zeevang omgeruild voor een bezoek aan de Veluwe, daar het in dit jaargetij verschrikkelijk mooi is in de bossen met hun kleurrijke herfsttooi.

Voor ons als vogelfotograaf een geheel andere dimensie,waar we ook met volle teugen van genoten hebben.

Omdat de bodem van de Veluwe voornamelijk uit arme zandgrond bestaat, is het grootste deel van de cultuurbossen naaldbos. Dit naaldbos bestaat overwegend uit grove den. Later kwam hier de Douglasspar bij. Verder is er op de Veluwe ook cultuurbos te vinden dat bestaat uit Amerikaanse eiken. Wij waren diep onder de indruk van de prachtig gekleurde herfstbladeren van deze bomen. Overige bossoorten zijn loofbos en het zogeheten spontane bos. Spontaan bos is bos dat voornamelijk bestaat uit vliegdennen. Een vliegden is een grove den die niet door de mens is geplant, maar die is ontstaan uit zaad dat door de wind werd verspreid. In het open landschap groeien vliegdennen grillig. Dit komt doordat ze vanwege de wind en de ruimte in de breedte groeien, in plaats van in de hoogte.

Een bezoek aan wildpark het Aardhuis nabij Apeldoorn gaf ons de mogelijkheid prachtige opnames te maken van edelherten en wilde zwijnen.

Wilde zwijnen zwerven overal op de veluwe rond op zoek naar voedsel. Zij wroeten in de bodem en maken vaak grote kuilen. In modderige kuilen rollen zij zich rond, om vervolgens met zand en modder parasieten van hun huid te schuren.

Helaas was de bronst van de edelherten al voorbij.
In de maand September tijdens de brons is de tijd dat een hert een roedel hinden probeert te verwerven als een soort harem. Dit ontaard in het maken van diepe keelgeluiden (het burlen en indrukwekkende gevechten. Helaas voor ons was deze bronst voorbij maar toch mooie platen kunnen maken van deze edele dieren.

En dan de paddestoelen….., in de bossen komen in de herfst de meeste paddestoelen voor op vochtige plaatsen en daar waar veel blad of dood hout op de bodem ligt.

Vandaar dat wij ons maar bezig hebben gehouden met het fotograferen van de paddo’s.

Op zich een lastig karwei daar je voor een mooi laag standpunt plat op je buik moest liggen op de natte bodem en dan ook nog eens de hoekzoeker vergeten.

Sommige van deze paddestoelen zijn eetbaar waarvan de champignon en de cantharel de bekendste, maar de meeste paddestoelen hebben een vieze smaak en zijn soms erg giftig.

Tot slot werden we door een collega fotograaf geattendeerd op de aanwezigheid van een neushoorn kever die vrij zeldzaam is, en ook hiervan mooie opnames kunnen maken met de macro lens.

Al met al een leerzame en geslaagde ervaring.