Een paar dagen veluwe in herfstkleuren.

Okt. 2009

We hebben een paar dagen de Zeevang omgeruild voor een bezoek aan de Veluwe, daar het in dit jaargetij verschrikkelijk mooi is in de bossen met hun kleurrijke herfsttooi.

Voor ons als vogelfotograaf een geheel andere dimensie,waar we ook met volle teugen van genoten hebben.

Omdat de bodem van de Veluwe voornamelijk uit arme zandgrond bestaat, is het grootste deel van de cultuurbossen naaldbos. Dit naaldbos bestaat overwegend uit grove den. Later kwam hier de Douglasspar bij. Verder is er op de Veluwe ook cultuurbos te vinden dat bestaat uit Amerikaanse eiken. Wij waren diep onder de indruk van de prachtig gekleurde herfstbladeren van deze bomen. Overige bossoorten zijn loofbos en het zogeheten spontane bos. Spontaan bos is bos dat voornamelijk bestaat uit vliegdennen. Een vliegden is een grove den die niet door de mens is geplant, maar die is ontstaan uit zaad dat door de wind werd verspreid. In het open landschap groeien vliegdennen grillig. Dit komt doordat ze vanwege de wind en de ruimte in de breedte groeien, in plaats van in de hoogte.

Een bezoek aan wildpark het Aardhuis nabij Apeldoorn gaf ons de mogelijkheid prachtige opnames te maken van edelherten en wilde zwijnen.

Wilde zwijnen zwerven overal op de veluwe rond op zoek naar voedsel. Zij wroeten in de bodem en maken vaak grote kuilen. In modderige kuilen rollen zij zich rond, om vervolgens met zand en modder parasieten van hun huid te schuren.

Helaas was de bronst van de edelherten al voorbij.
In de maand September tijdens de brons is de tijd dat een hert een roedel hinden probeert te verwerven als een soort harem. Dit ontaard in het maken van diepe keelgeluiden (het burlen en indrukwekkende gevechten. Helaas voor ons was deze bronst voorbij maar toch mooie platen kunnen maken van deze edele dieren.

En dan de paddestoelen….., in de bossen komen in de herfst de meeste paddestoelen voor op vochtige plaatsen en daar waar veel blad of dood hout op de bodem ligt.

Vandaar dat wij ons maar bezig hebben gehouden met het fotograferen van de paddo’s.

Op zich een lastig karwei daar je voor een mooi laag standpunt plat op je buik moest liggen op de natte bodem en dan ook nog eens de hoekzoeker vergeten.

Sommige van deze paddestoelen zijn eetbaar waarvan de champignon en de cantharel de bekendste, maar de meeste paddestoelen hebben een vieze smaak en zijn soms erg giftig.

Tot slot werden we door een collega fotograaf geattendeerd op de aanwezigheid van een neushoorn kever die vrij zeldzaam is, en ook hiervan mooie opnames kunnen maken met de macro lens.

Al met al een leerzame en geslaagde ervaring.

De winter komt eraan!

Oktober 2009

Het is weer tijd om de winterplekken in orde te maken, er zijn een paar nieuwe plekken bij, waar er toestemming is gegeven voor het plaatsen van een hut, dus we zijn heel benieuwd wat dat gaat gaat opleveren.

Op alle plekken is een hut geplaatst en word er druk gevoerd, de eerste vogels zijn de gangbare zoals de Mus, Pimpelmees, Koolmees, Heggemus en Grote bonte specht, ook laten de Gaaien, kwauwen, Eksters en de Sperwer laten zich al weer zien.

Op één van de  lokatie's zijn we druk bezig geweest met een grote bak met water aan te leggen, te caumofleren met struikjes. Dit alles om de vogels drinkend te kunnen fotograferen met een spiegelbeeld.

Het 1e plaatje is er, het is een Ringmus en het water was niet helemaal stil afgelopen weekend, maar toch het 1e plaatje is er dus de bak word geaccepteerd.

 
Laat de winter maar komen, we zijn er klaar voor!

Kerkuilen in een veldkast.

September 2009.

Hans Simons, vanaf het begin lid van de agrarische natuurvereniging, heeft al sinds jaar en dag een paal in het weiland staan met een uilenkast. Niet dat er wel eens een uil in broedt. In het voorjaar broeden er meestal Nijlganzen in die worden opgevolgd door een paartje Holenduiven die wat later in het jaar hun kroost er in groot brengen. De kast heeft dus wel bekijks van vogels en ook zeker nut. Holenduiven worden niet zo vaak herkend als zodanig, maar het zijn prachtige kleine duiven in het zonnetje en het gaat goed met ze in Nederland. In vergelijking met de Houtduif zijn ze kleiner, ze missen de witte kraag en hebben twee mooie zwarte baantjes op hun vleugels.

Al een paar avonden hoorde Hans wat raar gesis komen uit zijn paalwoning. Maandagavond j.l. ging hij op onderzoek uit. Als ie de kast nadert vliegen er twee uilen uit. Blijft stil staan om af te wachten wat er gebeurt… En er gebeurt zeker wat, want na een paar tellen land één van de uilen op zijn hoofd! Om vervolgens even verderop in het gras te landen, het lijkt een kerkuil. Het gesis uit de kast is niet van de lucht.

Hans neemt contact op met de agrarische natuurvereniging. Uilen in een veldkast is zeer bijzonder lijkt mij, dus we schakelen de mensen van de Kerkuilenwerkgroep NH in. De volgende morgen vroeg blijken er al drie uilenkoppies uit de kast steken, dus haast is geboden. De mensen van de kerkuilenwerkgroep laten er ook geen gras over groeien en bereiden snel met de plaatselijke coördinatoren een ringactie voor. Woensdagmiddag twee uur blijken er inderdaad Kerkuilen in de veldkast te broeden.

Het eerste geval van een broedende Kerkuil in een veldkast.

Voor meer informatie over de steen- en kerkuilenwerkgroepen in Noord-Holland kunt u terecht op deze website:

landschapnoordholland

Landschap Noord Holland helpt de kerkuilenwerkgroep NH met materialen en andere benodigdheden om hun belangrijke vrijwilligerswerk goed te kunnen uitvoeren.

Boomvalken

Augustus 2009

Ook dit jaar heeft een paartje boomvalken met succes gebroed in de Zeevang, waarvan twee jongen zijn uitgevlogen en groot gekomen. Daar we dit jaar wat meer alert waren op het broedverloop en de tijd van uitvliegen hebben we de jonge valken wat langer kunnen observeren. Het is werkelijk een spektakel dit van nabij te kunnen waarnemen.

De jonge vogels hadden een damhek uitgekozen als vaste zit en rustplaats. Van hier wachten zij tot een van de ouder vogels een prooi kwam aandragen. Van ver zien zij een van hun ouders aankomen en vliegen deze dan tegemoet om de prooi in de lucht over te nemen. Het is een ongelofelijk prachtig schouwspel om dit staaltje lucht acrobatiek waar te nemen en je staat verbaast hoe handig de jonge vogels al zijn in de lucht. Het jong met de prooi keert dan terug naar het damhek om deze prooi in een mum van tijd te verorberen, dit tot teleurstelling van het andere jong.

De prooien bestaan voornamelijk uit gevogelte zoals zwaluwen, graspiepers en spreeuwen. Je moet toch wel een geweldige vlieger zijn om de zwaluwen in de vlucht te kunnen vangen.

We hebben weer veel opgestoken en geleerd over het gedrag van zowel de jonge als oude valken, verder enorm genoten van de waarnemingen op korte afstand en natuurlijk heel veel foto’s aan overgehouden.

 

 

Zeevogel reis naar Engeland en Schotland.

Juni 2009

Onder leiding van topfotograaf Han Bouwmeester hebben we deelgenomen aan een natuurfoto reisje naar Engeland en Schotland.

Het onderkomen was een Bed and Breackfast te Beadnell, eenvoudig maar goed verzorgd.

We hebben een bezoek gebracht aan de Farne Eilanden, Isle of May en Bass Rock gelegen aan de oostkust van Engeland en Schotland. Deze eilanden staan bekend om hun enorme broedkolonies zeevogels. De Farne eilanden zijn een uniek broedgebiedvoor soorten als zeekoet, alk, drieteenmeeuw, noordse en grote stern, kuifaalscholvers en de papegaaiduiker.

Het was een geweldige ervaring om hier al deze soorten te mogen waarnemen en te fotograferen.

Door het prachtige en zonnige weer die dagen was het er heerlijk vertoeven, maar wat minder om de vogels mooi te kieken. Het harde zonlicht en de vrij witte vogels geeft geen optimale belichting en details in de foto.

Maar ja zo blijft er altijd wat te zeuren, je moet maar denken bij regen en harde wind waren we nooit op deze eilanden terecht gekomen.

Tijdens de overtocht naar de eilanden hebben we regelmatig grijze zeehonden en een enkele keer een aantal dolfijnen gezien.

Ook is er een bezoek gebracht aan Bass Rock, dit beroemde eiland bevindt zich net over de grens met Schotland Deze 320 miljoen jaar oude granieten kolos in zee herbergt in het broedseizoen de grootste kolonie jan van genten van Europa.
Na een uurtje varen met een vissersboot en het bestijgen van een steile trap kom je in een wereld van duizenden jan van genten en een sterke lucht van hun uitwerpselen.
Het gehele eiland zit zo vol met deze prachtige vogels, geheel niet schuw en te benaderen tot op enkele meters afstand dit is werkelijk een unieke ervaring die ik een ieder kan aanraden.

Op de terugweg van Bass Rock ook nog een bezoek gebracht aan St. Abbs Head.
Via een schitterende weg zijn we gereden naar deze enorme klif waar zich ook een grote populaties zeevogels bevindt..
Hier mooie opnames kunnen maken van de drieteenmeeuwen en de noordse stormvogel.
Ook landschappelijk is het hier heel fraai om te fotograferen.
Het bezoek aan Isle of May was ook voor onze reisleider geheel nieuw en meer een werkbezoek voor hem,dit voor eventuele vervolg reizen in 2010.
Het was wel drie uur sturen en ruim een uur varen maar absoluut de moeite waard.
Op dit eiland stond een accommodatie met zes kamers die te huur is, zoiets lijkt ons helemaal te gek voor een volgende keer.

Een bezoekje aan Holy Island leverde nog een spannend avontuurtje op.
Holy Island is een eiland dat bij laag water een schiereiland is en waar je dus gewoon op kan met de auto bij laag water.
Je moet natuurlijk wel het tij in de gaten houden, tot 19.30 was het veilig terug keren volgens de leiding.

Tot we om 18.30 dit nog maar eens gingen controleren omdat het al akelig stil werd met het verkeer, het bleek dat er naar een verkeerde datum was gekeken en de veilige tijd van oversteek was nu ineens 17,30 uur en dus al een uur te laat.
Snel gepakt en naar de weg gereden, die al voor een groot gedeelte onder water stond.
De keus was wachten op laag water ”dus overnachten” of doorrijden.
Voor het laatste gekozen en met hoog opspattend water en hier en daar wat aquaplaning het vaste land gehaald ondanks de sterke stroming van het opkomende water.
Aan de overkant stonden een aantal Engelse ramptoeristen foto’s te maken van die rare Nederlanders die ondanks alle waarschuwing borden door het water reden met alle risico’s van dien.
Degene die zich verkeken heeft op de datum moet dit zeker nog jaren aanhoren.

Ook nog heel wat uurtjes doorgebracht in het binnenland en hier de waterspreeuw, roodborsttapuit, en piepers kunnen vastleggen.

Al met al een zeer geslaagde reis waarvan we hebben genoten en veel opgestoken.

Nieuws van de vlotjes part ll

Juni 2009


We hebben goed en wat minder goed nieuws te vertellen.

Het goede nieuws is dat op een van de vlotjes twee jongen uit het ei zijn gekropen en al lekker opgroeien. Bij onraad verlaten zij het vlotje en zwemmen over naar de kant om zich te verstoppen in het lange gras. Als de rust is wedergekeerd zwemmen zij snel terug naar het vlotje waar zij door het ouderpaar gevoerd worden.

Het slechte nieuws is dat de legsels van de andere twee vlotjes zijn vertrapt door de grauwe ganzen met hun jongen. Hiervoor gaan we aankomende winter aanpassingen maken, zodat dit niet meer kan gebeuren. Inmiddels is er wel een scholekster gaan broeden op een van de vrijgekomen vlotjes.

De vos en de weidevogels

Mei 2009


Weidevogels horen bij het boerenlandschap.
Het veenweidegebied ten noorden van Amsterdam is zo’n boerenlandschap waar het merendeel van de weidevogels broedt, zoals de grutto, kievit en de tureluur.
Midden in dit bolwerk van weidevogels heeft een vos vier jongen grootgebracht.

Van oudsher komt de vos voor op de hogere gronden van Nederland.
In de jaren zestig begon de vos zich uit te breiden, en aan het eind van de zestiger jaren is hij ook opgedoken in de duinen.
Later zijn ook lagere delen van Nederland bezet.

De laatste jaren is de vos zelfs de open polders gaan koloniseren en zo komt de vos sinds 1990 ook in heel Waterland voor.

Predatie is op zich natuurlijk, maar waar sterke afname van de weidevogels in verband staat met een hoge predatie door de vos is de Natuurvereniging Water, Land en Dijken een voorstander van een effectief faunabeheer m.b.t. de vos.


Wij hebben in ieder geval een geweldige leerzame ervaring opgedaan en er ook nog een mooie foto serie aan overgehouden.

Nieuws van de vlotjes voor de visdief.

Mei 2009


Het is nu half mei en we kunnen U mededelen dat alle drie de nieuw geplaatste vlotjes voor de visdief bezet zijn door een paartje.
Het uitgangspunt was twee nesten per vlot, maar hiervoor zijn de afmetingen toch te klein.

Ook de oude vlotten zijn weer bezet ondanks de slechte toestand van deze kunstwerken.
Aankomende winter moeten deze vervangen worden.

Wij zijn blij met het tot nu toe behaalde succes en hoop dat er ook jonge vogels groot komen.
Hiervan wordt U op de hoogte gehouden via deze site.

De ijsvogels van Edam

April 2009.

In 2008 hebben de ijsvogels van Edam met succes drie broedsels grootgebracht.

Deze ijsvogels broeden op een terrein van SBB in een wortelstronk van een speciaal voor dit doel omgetrokken boom.

Uit de watervogeltellingen van SOVON blijkt dat het aantal ijsvogels de afgelopen winter waarschijnlijk met de helft is teruggelopen. Volgens het KNMI was deze winter de koudste winter in twaalf jaar; in het zuidoosten van het land daalde het kwik plaatselijk zelfs tot ruim –20°C. Schaatsen konden uit het vet worden gehaald, maar voor veel vogelsoorten betekent ijs en sneeuw een kwestie van leven of dood, zeker als de vorstperiode lang aanhoudt.

De ijsvogel is als viseter sterk gebonden aan water, van smalle beekjes tot kleine wateren. Is hun voedsel onbereikbaar door ijs dan leggen ze massaal het loodje. Het duurt daarna weer een aantal jaar voor de populatie zich herstelt. De ijsvogelstand vertoont dan ook sterke schommelingen. In de voorgaande elf zachte winters hadden deze kleurrijke vogels de wind mee. Niet alleen nam hun aantal toe, ze breidden zich ook in steeds meer delen van Nederland uit en konden op veel plekken aangetroffen worden. Aan die opmars lijkt nu abrupt een einde gekomen.

Met spanning wachten we op het komende broedseizoen, waarna duidelijker wordt hoe hard de klap voor de ijsvogelstand is geweest. De ijsvogelstand kan overigens best een stootje verdragen. Onder gunstige omstandigheden brengen ze veel jongen groot, en met de huidige tendens van steeds warmere winters lijkt de stand op lange termijn niet in gevaar.

En gelukkig eind Maart keerden de ijsvogels terug op hun vaste stek.

Op 9 April de eerste visoverdracht en paring waargenomen.